Sinds oktober vorig jaar zijn wij de trotse eigenaren van Boris, een Petit Brabançon hond. Inmiddels is Boris rond de acht maanden en heeft een behoorlijk karaktertje opgebouwd dat niet altijd even wenselijk is. In feite is het onze eigen schuld, want wij groentjes hadden veel consequenter vanaf dag 1 moeten zijn. Maar ja dan is het “ah zo’n lief pupje”, en “Ah hij ligt zo lief te slapen”, “oh hoor nou hij kan ook blaffen!”
Ik heb me daar wel op verkeken als ik eerlijk ben. Tuurlijk had ik nazoekwerk gedaan. Ik heb ervaringen gelezen, het hondenras bekeken en meer van dat soort dingen. Maar jemig wat heb ik onderschat wat het betekent om een hond te hebben. Ik denk dat geen enkel huisdier zoveel aandacht vraagt als een hond. Tuurlijk ligt hij veel te slapen, maar dat is dan meestal wel naast je en niet in zijn mand zoals wij dat liever zouden zien. Maar ja, ook hier geldt, eigen schuld dikke bult. Om te voorkomen dat hij als pup in de kamer plaste hadden we hem het liefst bij ons in de buurt.
Is hij het even beu dat je aan het werk bent, wat we gewoon met een bedrijf aan huis heel veel zijn, dan krijgt ie driftbuien en begint te blaffen en je ‘aan te vallen’ hij ‘bijt’ je dan in je arm en springt telkens tegen je op.
Allemaal ongewenst gedrag dus…. Hoewel ik zielsveel van hem hou heb ik echt nog steeds, bijna elke dag, momenten dat ik hem het liefst direct op Marktplaats gooi. Maar goed, ik ga het nu anders aanpakken. Honden schijn je het best te kunnen belonen voor goed gedrag en beter niet te straffen voor ongewenst gedrag. We hebben hier wat boeken van Martin Gaus liggen en ik moet zeggen dat wanneer je dat consequent uitvoert het écht werkt.
Zo hebben we van het weekend het commando ‘hier’ geoefend in de tuin. Al vrij snel reageerde Boris op mij(hij ziet mij echt als zijn baasje). Ik heb er nu voordeel van want als ik “hier!” roep komt hij toch echt 9 van de 10 keer wel aangelopen. Maar dit vereist tijd, een onnoemlijk geduld, en een portie bijten op je tong! Het belonen en dan pas iets doen werkt dus wel…ik heb alleen zelf soms mijn bedenkingen of dat op lange termijn ook nog zo is.
De tijd zal het leren….
