Eén week wonen we nu in Zwaagwesteinde (of De Westereen in het Fries). Een week van ups en downs. Vooral de eerste dagen waren erg zwaar. Het was echt buffelen om het een beetje leefbaar te maken en om alle spullen uit het oude huis hierheen te krijgen.
De eerste dagen moest ook Boris enorm wennen. Overal waar ik was, was Boris ook. De eerste nacht was een ellende. We lagen pas om 02:30 uur in bed! De hele nacht heeft Boris zitten huilen in zijn bench. Tja het liefst haal je hem dan op en laat hem in de slaapkamer maar als je daarmee begint…
Inmiddels vindt hij het allemaal prima en stapt ie ’s avonds weer als vanouds zelf in de bench om te gaan slapen.
Inmiddels zijn, vooral in het bedrijfsgedeelte, een aantal vertrekken klaar en schoon. Zo kan er nu lekker gewerkt worden op kantoor. Dat is zo’n beetje de enige plek die écht klaar is. Er moeten alleen nog wat accessoires komen want het is nog wat kaal. Ook de spreekkamer en het toilet in het bedrijfsgedeelte is helemaal klaar en schoon.
Twee slaapkamers boven zijn geverfd maar er moet nog nieuwe vloerbedekking in. Dat kan alleen pas wanneer de trap geschilderd is en dát kan pas als de fouten van het plaatsen zijn hersteld. De trap is een paar centimeter te hoog uitgekomen boven en men heeft ene steunpaal bovenop een luik naar de kruipruimte geplaatst. Tja… soms…
De badkamer, de wasruimte en het toilet boven zijn wel helemaal klaar. Geverfd, schoon en fris.
De keuken is op zich aan kant maar nog niet helemaal omdat er nog geschilderd moet worden. Dat geldt al helemaal voor de woonkamer. We hebben de oude bank voorlopig nog staan zodat we toch een beetje huiskamer gevoel hebben. Dat valt niet mee. Voorlopig blijft dat nog zo. Vandaag is gebleken dat het voorraam er helemaal uit moet en er een compleet nieuw kozijn in zal moeten. Toch allemaal verrot, we waren er al bang voor. Mooie is wel dat het raam er nu ook recht in komt zodat ik zowel in kamer als in keuken een mooie vensterbank krijg.
Schilderen kan dus niet in de woonkamer en keuken voorlopig.
Ach alles komt ooit een keer af zullen we maar denken. Vandaag zijn de ramen wel geleverd dus vanaf maandag worden die door het huis heen geplaatst.
Gisteren, donderdag, ben ik er even op uit geweest. Meteen al verdwaald hahaha, echt iets voor mij! Weet nu ook waar die ezelgeluiden ’s nachts vandaan komen. Hier tegenover is een weide met allemaal ezeltjes. Zo leuk! Het is hetzelfde pad dat naar het winkelcentrum gaat. Je fietst heel mooi door de bosschages over een schelpenpaadje naar het winkelcentrum.
Terugkijkend op deze afgelopen week was het hectisch, vermoeiend en emotioneel. Het werken is prettig zo op kantoor en apart van je privé maar wow wat mis ik mijn oude stekkie in Damwoude! Komende maandag zal de passering van het oude huis plaatsvinden. Ik denk dat we toch wel even zullen slikken maandag bij de notaris…
