Lieve schat,
Als alles was gegaan zoals het bedoelt was had je morgen 15 jaar geworden. Mama kan haast niet geloven dat ze een zoon of dochter van 15 jaar had kunnen hebben.
Je was vast een vreselijk puber geweest waar we de handen vol aan zouden hebben. Je papa en ik hebben het daar wel eens over. Dan fantaseren we over hoe we je aangepakt zouden hebben.
2 februari 2001 was mama uitgerekend van jou. Die dag zou dé dag worden maar het lot besliste anders. In de zomer van 2000 bleek dat je niet meer leefde in mama’s buik.
Mama heeft je nooit gezien daar was je nog te klein voor. Ook is altijd onbekend gebleven of je een meisje of een jongetje was. Mama vindt dat moeilijk. Ze had graag iets tastbaars van je gehad of geweten, had je graag een naam gegeven vooral omdat je in al die jaren het enige begin van nieuw leven in haar buik bent geweest en haar moeder zou maken.
We hebben het soms wel eens over je. Dan vragen we ons af of je mee zou hebben geholpen in het bedrijf. Had je een jongen geweest die bezeten was geweest van vrachtwagens, net als papa? Of zou je een meisje zijn geweest die mama geholpen zou hebben de lekkerste zepen te maken of het geweldig had gevonden om in de winkel mee te helpen?
We zullen het nooit weten want het heeft allemaal niet zo mogen zijn.
Mama heeft er vrede mee, dat kan ze oprecht zeggen na 15 jaar. Toch zal er levenslang een leegte blijven in haar hart. Een leegte die gereserveerd was voor jou en die niemand anders kan opvullen… niemand…
1 Reactie