Onze lieve Banjer moest vandaag, vrijdag 11 april, onder het mes. Kort geleden kwam ik erachter dat er een hoektand was afgebroken in zijn bovenkaak. Omdat hierdoor ontstekingen kunnen ontstaan worden ze verwijderd. Alleen hoektandjes hebben een kromme wortel waardoor ze lastig te verwijderen zijn. Onder narcose is deze eruit gesneden en zijn nog twee andere kiesjes getrokken. En na een week bleek dat ze nog eens een hele rij ondertandjes hebben getrokken.
Al dagen zag ik er tegenop om hem af te geven. Ik kon er niet bij blijven omdat ze eerst bloedonderzoek zouden doen. Uit het bloedonderzoek bleek dat hij wat verhoogde leverwaardes heeft. Vermoedelijk worden die veroorzaakt door ontstekingen in zijn bekkie. We hopen dat die waardes nu normaliseren nu de boosdoener(s) eruit zijn.
Over twee maandjes krijgt hij opnieuw bloedonderzoek.
We moesten er vanochtend al vroeg zijn, tussen 08:00 en 08:30 uur, nuchter. Het was naar vanochtend om hem af te geven aan iemand anders. Hij wilde ook niet echt met haar mee. Ik heb volgens mij de hele terugweg op de fiets gehuild. Bij thuiskomst stond F. al klaar om me te troosten. Man man man wat zijn die beestjes me dierbaar geworden.
Rond half twaalf het verlossende telefoontje dat alles goed was gegaan en dat hij langzaam aan het wakker worden was. Om 13:30 uur mocht ik hem weer ophalen. Een hoopje ellende, kon nauwelijks op zijn pootjes staan.
Overal kaalgeschoren plekjes vanwege het bloed afnemen en het infuus. Tot een uur of zes heeft hij eigenlijk alleen maar geslapen. Maar ineens kwam mijn apie weer tot leven. Hij heeft een klein beetje gegeten, drinkt zelf weer en echt niet te geloven hij is zojuist de trap naar boven opgerend! Hij wilde zo graag bij mij boven op kantoor liggen. F. zag hem bij de trap staan en voor hij het wist rende hij al naar boven!
Het komt dus allemaal wel goed 😉